Zeventig jaar geleden arriveerden bijna 60.000 Amerikanen op Utah en Omaha Beach in Normandië, vastberaden om een einde te maken aan Hitlers Derde Rijk. Niet iedereen in Amerika hoopte op een succesvolle invasie. Diverse organisaties en mannen met macht probeerden de publieke opinie te beïnvloeden ten faveure van nazi-Duitsland. Jodenhaat en nazi-fascisme in de Verenigde Staten, de nazisaluut en de swastika in straten waar ook bange moeders woonden, hopend op een goede afloop. Een bijna vergeten geschiedenis.

Het Complot tegen Amerika
Eerder dit jaar las ik Het Complot tegen Amerika, van de weergaloze schrijver Philip Roth. Het boek beschrijft wat er was gebeurd als luchtvaartheld en nazisympathisant Charles A. Lindbergh bij de presidentsverkiezingen van 1940 Franklin Roosevelt had verpletterd. Onder ‘president Lindbergh’ worden er vervolgens allerlei antisemitische wetten doorgevoerd in de VS. Een if-history, maar bepaalde dubbeltjes hadden zomaar op hun andere kant kunnen vallen. Roth zuigt niet uit zijn duim dat Amerika antisemitische en isolationistische bolwerken kende, met machtige leiders. Roth in The New York Times: “Wij, Amerikanen, hebben geluk gehad.” Het boek verscheen in 2004, midden in de sterk gepolariseerde Amerikaanse jaren van George W. Bush. De parallellen met het Amerika van tien jaar geleden gaven de publicatie een extra grote lading.

Wie waren die organisaties en Hitler-sympathisanten?

Charles Lindbergh
Geen fictie: Charles Lindbergh, die in 1927 als eerste solo en non-stop over de Atlantische Oceaan vloog, reist in de jaren 30 meerdere malen naar Berlijn en accepteert een Kruis van Verdienste van de Duitse Adelaar van het Derde Rijk uit handen van Hermann Göring (zie foto rechts). Saillant detail: de man die in 1932 de peuter van Lindbergh ontvoert en doodt, is een berooide Duitse immigrant. Nadat de oorlog uitbreekt, ontpopt hij zich tot voorman van isolationistische actiegroepen. Lindbergh spreekt over de de verzwakking door vreemde rassen en de infiltratie van inferieur bloed. Hij beschouwt de strijd van Engeland en Frankrijk tegen Duitsland als een tragische vergissing. Op 11 september 1941 houdt Lindbergh een berucht geworden toespraak in Des Moines, Iowa. Drie groepen stelt hij verantwoordelijk voor oorlogshitserij: de regering-Roosevelt, de Britten en de joden. Die laatste groep mensen bestaat volgens Lindbergh niet uit echte Amerikanen:

“Het grootste gevaar voor dit land bestaat uit hun wijdverbreide eigendommen en invloed in onze speelfilms, onze pers, onze radio en onze overheid. Ze komen op voor wat ze geloven dat hun eigen belang is, maar wij moeten ook opkomen voor ons belang. We kunnen niet toestaan dat natuurlijke gevoelens en vooroordelen van andere volkeren ons land naar destructie leiden.”

En aan een vriend schrijft hij:

“Hitler is onbetwijfelbaar een groot man, en ik ben ervan overtuigd dat hij veel voor het Duitse volk heeft gedaan. Duitsland is het enige Europese land dat in recente jaren consequent beleid heeft gevoerd.”

Henry Ford
Iedereen kent Henry Ford als de industrieel met zijn autofabriek; als de uitvinder van het werk aan de lopende band, een zeer belangrijke industriële uitvinding. Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog stelt hij zich op als een pacifistische tegenstander van oorlog. Vanaf mei 1920 publiceert hij in zijn eigen Dearborn Independent de eerste van 91 uitvoerige artikelen over ‘De Internationale Jood: het Probleem van de Wereld’. De oplage stijgt doordat Ford de antisemitische blaadjes aan Ford-dealers opdringt als bedrijfsproduct. Is politiek zeer geëngageerd en dat wordt ook in Duitsland opgemerkt. Hitler al in 1923: “We zien Heinrich Ford als de leider van de groeiende fascistische beweging in Amerika.” Steunt de America First Committee  en het isolationisme, steunt en financiert de antisemitische radiopredikant Father Coughlin en de even discriminerende demagoog Gerald Smith. Net als zijn vriend Lindbergh ( “Als wij samen zijn hebben we het alleen maar over joden” – zie foto rechts) ontvangt Ford een het Kruis van Verdienste van de Duitse Adelaar van Hitlers nazi-regering. Roosevelts minister van Buitenlandse Zaken Harold Ickes:

“Henry Ford en Charles Lindbergh  zijn de enige twee vrije burgers van een vrij land die kruiperig een verachtelijk symbool hebben aangenomen in een tijd waarin de schenker ervan elke dag dat hij geen nieuwe misdaden tegen de menselijkheid kan begaan als een verloren dag ziet.”

Eenmaal betrokken in de oorlog, weet Ford slim geld te verdienen met de defensieproductie; zo ontwerpt hij bommenwerpers, waarbij Lindbergh hem adviseert.

Burton Wheeler
Senator van 1923 tot 1947, fel tegenstander van de Amerikaanse interventie in de Tweede Wereldoorlog. Steunt Roosevelt in de vroege jaren 30, maar de twee worden snel erna vijanden. Uit zich fel tegen inmenging van Amerika in de Europese oorlog. Komt met een voorstel voor een uit acht punten bestaand vredesoverleg met Hitler en ontvangt daarop een felicitatietelegram van Lindbergh. Onofficiële adviseur voor de America First Committee (zie hieronder). Brengt Amerikaanse levens in gevaar door voortijdig bekend te maken dat het land manschappen naar IJsland stuurt. Speelt later opnieuw militaire geheimen door aan de pers.

Jacob Thorkelson
Rechtse Republikein in het Huis van Afgevaardigden, volgens sommigen de ‘spreekbuis van de nazi-beweging in het Congres’.

Fritz Kuhn
In Duitsland geboren veteraan uit de Eerste Wereldoorlog, emigreerde in 1927 naar de Verenigde Staten. Beschouwde zichzelf als de Amerikaanse Führer en gaf leiding aan de German American Bund (zie hieronder). In 1939 veroordeeld wegens verduistering, in 1943 gedenaturaliseerd en in 1945 gedeporteerd naar Duitsland. In 1948 door de Duitse denazificatierechtbank schuldig bevonden aan pogingen om het nazisme te bevorderen in de VS en aan nauwe verbondenheid met Hitler; veroordeeld tot tien jaar dwangarbeid.

Gerald Nye
Senator van 1925 tot 1945, fervente aanhanger van America First Committee, zie hieronder. Uit diverse beschuldigingen aan het adres van de joden, steunt Lindbergh.

Father Charles Coughlin
Rooms-katholieke priester, pastoor in Michigan. Beschouwt Roosevelt als een communist en was een vurig bewonderaar van Lindbergh. Verspreid jarenlang zijn sterk antisemitische ideeën in een wekelijks, landelijk uitgezonden radioprogramma en in een tijdschrift dat niet via de gewone post verzonden mag worden. Wordt financieel gesteund door Henry Ford.

Gerald Smith
Minister en beroemd redenaar, bondgenoot van Father Coughlin en Henry Ford, die hem beide steunen in zijn onverzoenlijke jodenhaat. Beschuldigt de joden ervan de Tweede Wereldoorlog en de Depressie te hebben veroorzaakt. Beweert dat Roosevelt een jood was en later dat de holocaust nooit heeft plaatsgevonden.

Christian Front
Antisemitische politieke organisatie van 1938 tot 1940, opgericht op aandringen van Father Coughlin. Enkele duizenden Amerikanen werden lid, voornamelijk afkomstig uit de staat New York. De partij organiseerde diverse massabijeenkomsten en criminele leden maakten korte tijd het leven van joden zuur door ze in het openbaar aan te vallen.

German American Bund
Met 25.000 leden de machtigste, actiefste en rijkste nazi-groep van Amerika, in 1933 opgericht als Friends of New Germany. Leider was de in Duitsland geboren Frits Kuhn. De partij organiseerde massabijeenkomsten en trainingskampen in diverse staten. Hoogtepunt was ongetwijfeld de rally in Madison Square Garden, in New York City, op 20 februari 1939. Ongeveer 20.000 mensen luisterden naar diverse sprekers, die herhaaldelijk president Roosevelt bekritiseerden. Na de toespraken brak er veel geweld uit tussen demonstranten en leden van de German American Bund.

America First Committee
Opgericht aan de rechtenfaculteit van Yale, om tegengas te geven aan de Roosevelts interventiepolitiek. Propageerde Amerikaanse isolationisme. Lindbergh in een toespraak aan 3.000 leden: “We moeten ons sterk maken voor de erkenning van de nieuwe machten in Europa.” Lindbergh spreekt later nog eens 50.000 andere sympathisanten van de American First Committee toe in soortgelijke bewoordingen, wat zijn vijanden ertoe brengt om Lindbergh de grootste  nazi-sympathisant van de Verenigde Staten te noemen. De actiegroep wordt opgeheven na de oorlogsverklaring van de VS aan Duitsland, Italië en Japan, na de aanval op Pearl Harbor.