Prachtige steden, geweldige natuurparken. Amerika is schitterend, een belevenis, iedere keer weer. Maar gevraagd naar mijn mooiste herinnering, noem ik altijd de muziekreis die ik inmiddels twee keer maakte. Memphis is waanzinnig en New Orleans vergeet je ook nooit meer, maar vlak vooral ook de wat onbekendere Mississippi Delta niet uit. Hier, te midden van de katoenplantages, is de geboortegrond van de blues. Hier, in de regio ten zuiden van Clarksdale, vind je het meest authentieke stuk van Amerika, ver van enige commercie en massatoerisme. Op deze pagina praktische reistips vol links naar de meest bijzondere locaties. Aanvullende vragen? Je weet me te vinden.

Blues, jazz en rock-‘n-roll: de Muziekreis Amerika!

In 2009 pakte ik uit; voordat ik begon met bovenstaande trip van Memphis naar New Orleans, reisde ik ook al van Chicago naar St. Louis. Noem het de Muziekreis XL, voor de echte fans met genoeg weken vakantie! Want kenners weten: ook deze twee steden swingen, mits je de goede locaties kent. Route 61 is de belangrijkste doorgaande weg tussen Chicago in het noorden en New Orleans in het zuiden; Memphis ligt er ongeveer tussenin: Route 61 is daarom dé muziekroute van Amerika! In dit artikel wil ik niet al te veel ingaan op het noordelijke deel van die highway; die houden jullie nog te goed. Laten we beginnen met Memphis.

Memphis

Ik schreef al eerder uitgebreid over de highlights in deze muziekhoofdstad van de wereld. Lees dit artikel voor de must-sees, zoals het voormalige motel waar Martin Luther King is vermoord. Muziekfanaten hebben enkele verplichtingen in Memphis: Beale Street, Graceland en de Sun Studio. Geen dag is hetzelfde op Beale Street: twee blokken vol bars, clubs en restaurants, met de hele dag veel prachtige live muziek en straatentertainment. Een wandeling van Beale Street naar de Sun Studio op 706 Union Avenue is te doen: de afstand is ongeveer anderhalve kilometer. Graceland ligt even buiten het centrum. Je kunt erheen rijden, maar ik adviseer een andere mogelijkheid: er pendelt de hele dag door een gratis busje van de Sun Studio naar Graceland. Je komt tijdens die rit van een half uurtje lekker in de stemming, dankzij Elvis’ muziek die uit de boxen schalt.

Er zijn natuurlijk talloze hotels, de één wat duurder dan de andere. Ik houd van budgethotels; beide keren sliep ik hier, op 10 minuten rijden van Beale Street; het hotel biedt een zeer voordelige haal- en brengservice.

Er valt ongelofelijk veel over deze prachtige stad te vertellen, maar nogmaals: lees mijn eerdere artikel. Ik vind drie dagen in Memphis voldoende. Dan heb je genoeg tijd om highlights te zien én te genieten van de sfeer en de live muziek. Om daarna richting het zuiden te trekken, de staat Mississippi in.

Clarksdale

Via Route 61 rijd je naar het zuiden, door één van de armste gedeelten van de Verenigde Staten. Op ongeveer een uur rijden van Memphis ligt Clarksdale, officieus de hoofdstad van de Mississippi Delta. Een kleine stad met ongeveer 20.000 inwoners, maar met een grote historie! Clarksdale wordt gezien als de geboorteplaats van de Blues. Hier bevindt zich dan ook het Delta Blues Museum (aanrader, met een levensgroot beeld van de legendarische blueszanger Muddy Waters en aandacht voor helden als John Lee Hooker, Howlin’ Wolf en Robert Johnson), de Ground Zero Blues Club (geweldig, mede opgericht door acteur Morgan Freeman), en de Shack Up Inn – de meest bijzondere slaapplek die ik ken in Amerika, zie mijn uitvoerige artikel erover hier. In Clarksdale komt de blues tot leven. Volgens de legende zou Robert Johnson hier zijn ziel aan de duivel hebben verkocht, in ruil voor muzikale genialiteit; daar waar highways 49 en 61 elkaar kruisen, vlakbij de Shack Up Inn.

Smaken verschillen: er zijn veel mensen die een ander hotel in deze stad prefereren boven het slapen in de nostalgische huisjes van de Shack Up Inn. Het Riverside Hotel is dan ook niet zo maar een logement: blueslegendes als Sonny Boy Williamson II, Ike Turner (die hier Rocket 88 componeerde, het allereerste rock ’n roll-nummer ooit) en Robert Nighthawk sliepen hier met enige regelmatig en toen het gebouw nog als ziekenhuis diende, stierf hier ‘The Empress of the Blues’, Bessie Smith, na een auto-ongeluk in 1937. Helaas overleed de legendarische eigenaar Frank “Rat” Ratliff in maart 2013 – ik wist het nog niet eens, toen ik een half jaar later aan zijn deur klopte. Rat runde het hotel al vele decennia.

Je hebt in principe genoeg aan een volle dag in Clarksdale! Het hotel kun je gerust wat langer boeken; Clarksdale is een prima uitvalsbasis voor alle verkenningen in de Mississippi Delta; zie hieronder. Ook als je een uitstapje wilt maken naar Arkansas, aan de andere kant van de Mississippi-rivier, kun je ’s avonds prima terugkeren naar de Shack Up Inn of het Riverside Hotel. Ik noem bijvoorbeeld het sfeervolle dorpje West-Helena (informatie erover in mijn eerdere artikel hier).

De Mississippi Delta

Niet iedereen kent de Mississippi Delta: het noordwesten van de staat Mississippi, de karakteristieke regio met zijn unieke raciale, culturele en economische geschiedenis. Hier waren de katoenplantages, hier leefden de arme Afro-Amerikanen, hier was slavernij en segregatie, hier werd de blues geboren. Ik ben er in 2009 en 2013 geweest en heb dorpen als Clarksdale, Indianola en Greenwood in mijn hart gesloten. Ik wil zeker nog vaker terugkeren naar de eindeloze vlakke velden, de stoffige plattelandswegen en de kleine, bijna verlaten dorpen.

Trek op de kaart drie lijnen tussen Clarksdale, Greenwood en Greenville (bekend vanwege zijn Mississippi Delta Blues Festival dat ieder jaar in september wordt gehouden). Binnen de driehoek die ontstaat, heb je veel toplocaties die te maken hebben met de bluesgiganten van weleer. Zie de kaart rechts, het lichtgroene deel (over het donkergroene deel, ook zeer interessant, gaat mijn eerdere artikel hier).
Belangrijk: In 2008 heeft de zogeheten Blues Commission de Mississippi Blues Trail gecreëerd. Verspreid over de hele staat Mississippi zijn bluesmarkers te vinden (zie kaart): grote blauwe borden met historische foto’s en uitleg over de locatie. Al deze plekken zijn per GPS, wat geen overbodige luxe is: sommige zijn vrij goed verborgen, op plekken waar nog nooit een toerist lijkt te zijn geweest. Ook is er tegenwoordig een fantastische app voor smartphones, gratis beschikbaar. De volledige lijst is hier te vinden; klik op de naam voor alle informatie, klik op ‘view the map’ voor handige plattegrondjes.

Veel van de locaties bevinden zich dus buiten de Delta; wie alle markers wil bezoeken, is maanden op pad. Ik beperk me in dit artikel dus op het gebied tussen Clarksdale, Greenwood en Greenville. Op de Stovall-plantage werkte blueslegende Muddy Waters, op de Hopson Plantage de invloedrijke bluespianist Joe Willie “Pinetop” Perkins. Rijd naar de Dockery Farms voor de echte geboortegrond van de blues is, waar Charley Patton werkte, de eerste bekende blueszanger. En nog een mooie locatie: het kerkhof waar Robert Johnson begraven ligt, de man die zijn ziel verkocht aan de duivel. Het blad Rolling Stone plaatste hem in 2003 op plaats 5 van de meest gewaardeerde gitaristen aller tijden; hij werd helaas maar 27 jaar oud.

Een must, even een uitstapje buiten de muziek: in ditzelfde gebied móet je het verhaal van Emmett Till leren kennen. Segregatie: dichterbij ga je niet komen. Lees goed mijn eerdere artikel over deze vreselijke moordzaak, met als slachtoffer een 10-jarig donker jongetje dat iets te uitdagend keek naar een blanke vrouw. In het hart van de Delta vind je de ‘plaats delict’ van die flirt (zie voorgaande link) en het aangrijpende museum, in Glendora. Een ander (heel wat vrolijker) uitstapje is het Jim Henson Museum in Leland; Henson was de bedenker van onder meer Kermit de Kikker, Bert en Ernie, Koekiemonster, Grover en Elmo. Aardig, maar niet meer dan dat. Een laatste locatie die het bezoeken waard is, en dan zijn we weer terug bij de muziek, is het prachtige, moderne B.B. King Museum in Indianola – de bekende Amerikaanse bluesgitarist en singer-songwriter woonde ooit in het dorp.

En verder in de staat Mississippi…

De staat Mississippi biedt natuurlijk meer dan alleen maar de Delta. Tupelo is bijvoorbeeld de geboortestad van Elvis, in Vicksburg was de allesbeslissende slag in de Burgeroorlog (de Nationale Begraafplaats is indrukwekkend) en in de hoofdstad Jackson kun je onder meer het State Capitol bezoeken (verder vond ik de stad echt niet de moeite waard). Bijzonder is verder de historische Natchez Trace Parkway, een oorspronkelijk door de indianen gebaand pad. De tijd is altijd je grootste vijand in Amerika, vandaar: snel door naar het zuiden, naar New Orleans!

New Orleans

Ik geef direct toe: hoewel de staat Louisiana veel meer biedt dan alleen de bruisende stad New Orleans, heb ik er verder nog bar weinig van gezien. Plantages, landhuizen, moerassen en steden als Baton Rouge: ik moet ze ooit nog ontdekken. Twee keer was ik tot nu toe in New Orleans, in 2009 per trein en in 2013 met de auto. Twee keer ben ik met een grote vaart via highway 55 naar The Big Easy gereden, zoals de stad wordt genoemd. Dit artikel gaat over muziek in Amerika; vergeef het me dat ik beide keren linea recta op de muziek ben afgegaan.

Meteen maar een absoluut geweldige tip waar ik ooit misschien spijt van krijg: het hotel. Midden in de French Quarter is het Inn on St Peter. Ik heb er nu twee keer geboekt en zou nooit meer anders willen. De prijs is opmerkelijk laag gezien de prachtige locatie, de sfeer is leuk, en de kamers gewoon prima. Niet twijfelen; doen.

Ik schrijf binnenkort nog een keer een uitgebreider artikel met tips over New Orleans, maar enkele hoogtepunten zal ik u niet onthouden. Natuurlijk moet je alles bezoeken in het French Quarter, en dan met name Bourbon Street, Royal Street en Jackson Square. Bourbon Street is als Beale Street in Memphis, vol bars, restaurants, clubs en straatentertainment. New Orleans is wel wat ‘ruiger’; zo staan er in veel deuropeningen in Bourbon Street schaars geklede dames bij borden waarop ‘adult entertainment’ staat. Loop er voorbij en ga vooral naar binnen daar waar de trompetten schallen en de beste jazz wordt gespeeld! In New Orleans is het altijd feest: de sfeer is er relaxed en ongedwongen. Tijdens het jaarlijkse Mardi Grass moet het er grandioos zijn; wees er op tijd bij als u een hotel wilt boeken, en schrik niet van de prijzen.

St. Louis Cemetery No. 1 vond ik een mooi kerkhof. Wie de cultfilm Easy Rider goed kent, kent deze begraafplaats. St. Charles Avenue is een typische New Orleanse straat, leuk om doorheen te lopen of om doorheen te rijden met de beroemde Streetcar. Ook een aanrader, misschien wel beste museum ter wereld over de Tweede Wereldoorlog: het National WWII Museum. Ik was er in 2009 en ga nog een keer terug wanneer de grootscheepse verbouwingen helemaal af zijn: al jaren zijn zij bezig om het toch al zo goede museum flink uit te breiden. Het had al af moeten zijn, maar Katrina gooide roet in het eten. Daarover gesproken: het gebied dat het meest is getroffen door Katrina, de armste wijk van New Orleans, is pas de laatste jaren min of meer aan het bijkomen van die ramp. De Lower Ninth Yard is prima bereikbaar vanuit het French Quarter.

Gek van de moord op Kennedy? Vermeend moordenaar Lee Harvey Oswald kwam uit New Orleans en leefde ook in de zomer voor de moord in deze stad. Ik huurde in 2009 een fiets en bezocht alle locaties; de fotoreportage (en alle adressen) staat op deze pagina.

 

Deze pagina wordt aangevuld wanneer nieuwe tips zich voordoen. Ik heb honderden foto’s en vele aanvullende tips; bevraag me via perry@usa365.nl!

Foto credits: naast eigen werk staan er op deze pagina foto’s van de Ground Zero Blues Club, de Shack Up Inn en het B.B. King Museum.